ХХ ғасырдың басындағы жастардың суретке түсуге құштарлығы көп болған сияқты. Мысалы, Сәкен Сейфуллиннің фотолары өте көп. Ал Омбының мұғалімдер семинариясында бірге оқыған Мағжанның суреті мүлде аз. Топпен отырған жалғыз ғана фотосы бар. Алайда оны суретшілеріміз неше алуан түстермен көркемдеп, әшекейлеп, әйтеуір көбейтуге тырысып жүр. Ал Мағжанның Мәскеудегі В.Брюсов атындағы әдебиет институтында түскен бірде-бір суреті көзге түспеді. Мұңға тұнған тұңғиық көздері Алаштың халін ойлап, уайым жеп тұрғандай суретке жас кезінде жанындағы бірнеше адаммен бірге түскен. Тағы бір суреті – шебер суретшілеріміздің бір фотосуретінен көшіріп, барынша әсемдеп, сұлу қылып шығарған нұсқасы.
Бұл сурет – Әбәмүслім деген ағасының баласы Қабдөштің үйінен табылған түпнұсқа фото. Оны пысық келіндерінің бірі төрде ілулі тұрған ескі фотораманың шаңын сүртпек болып жатқанда аяқ астынан тапқан. Бұл нағыз Мағжан ақталып, жер де, көк те оның есімін айтып, еске алып жатқан кез еді. Жас келін тапқанын жүгіріп келіп енесіне көрсеткенде, атасын көрген кейуана жоқтау айтып, үйдің ішін азан-қазан қылған. Осы сурет қазір ақынның туған жері М.Жұмабаев ауданындағы Сартомар ауылындағы музейде тұр.
Ал тағы бір фотоны «Мағжан орталығы» ашылғанда Республикалық «Қаһармандар» қорының төрағасы, қуғын-сүргін құрбандарын толық ақтау жөніндегі мемлекеттік комиссияның жұмысын қамтамасыз ету жобалық кеңсесінің басшысы Сабыр Қасымов сыйға тартқан. Бұл сурет ақынның трагедиялық сипатын дәл береді. Көзінен нұр тамған дөңгелек жүзді ақын басынан кешкен қасіреттің кесірінен екі жағы суалып, ат жақты болып кеткен. Мағжанның осы бейнесі ұзақ жыл бойы НКВД-ның архив қорларының арасында жатқан екен. Оны мемлекеттік комиссия қызметкерлері тапқан. Фотоға ретушь жасалғаны көрініп тұр, әйтпесе ол кезде түрлі-түсті фото әлі бізге жеткен жоқ еді. Оның үстіне ақынның шашы да қап-қара күйінде көрсетіліпті. Үстінде түрменің робасы... Орталық ашылғандағы ерек оқиға да осы еді.
Солтүстік Қазақстан облысы
