Руслан Жапаров «Шығыс» кенішінде 2012 жылдан бері еңбек етеді. Бастапқыда қойма шаруашылығы учаскесінде матаушы болып жұмыс істеді. 2014 жылдан бері технологиялық кешен учаскесінде. Кенішке жұмысқа кіргеніне 13 жыл болған, соның 11 жылы осы учаскеде өтіп келеді.
Оның қызметтік міндеті – циклді-ағынды аршу кешенінің жұмысын қамтамасыз ету. Қарапайым тілмен айтсақ, роторлы техника өндіргеннен кейін көтергіш конвейер арқылы келіп түскен өнімді жылжымалы лентамен қоймаға қаттауға жеткізу. Әріптестерімен бірге осы үдерісті қадағалап, жабдықтарға қызмет көрсетеді, тасымал үдерісінің үзілмеуі жолында тер төгеді.
Жұмыс күні конвейер жабдықтарының жұмысқа дайындығын, яғни техниканың пайдалану нұсқаулығына сәйкестігін тексеруден басталады. Әр кеншінің еңбек қауіпсіздігі, сондай-ақ жұмыс орнының еңбек, өрт қауіпсіздігі талаптарына сай болуы да естен шығаруға болмайтын маңызды мәселе. Тиісті ақпаратты тапсыру-қабылдау журналына жазу жұмысы бар. Осының бәрі қап-қара шаң-тозаңның ортасында өтеді.
Конвейер екінің бірі руліне отыра беретін жеңіл көлік, тіпті трактор да емес. Оған арнайы білім керек. Техникалық сипаттамасын, пайдалану талаптарын, аспаптар көрсеткішінің мәнін толығымен білу қажет. Он жылдан аса уақыт Руслан осы міндетті тиянақты атқарып келеді. Кәсібіне адалдығы мен ұжымындағы татулық, бірлікті арттыруға қосып жүрген үлесі үшін кәсіпорын басшылығы тарапынан түрлі марапатқа ие болған.
Русланның ерекше бір қыры – кеніштің қоғамдық жұмысынан сырт қалған емес. Жыл сайын Наурыз мейрамындағы мерекелік іс-шаралардың бел ортасында жүреді. Биылғы наурызда да түнгі ауысымнан шыққанына қарамастан қазақы шапан, түлкі тымағын киіп, мереке көрігін қыздырды. Кәсіподақ ұйымы ұйымдастырған асық ату сайысында бірінші орынды жеңіп алды. Оған қоса Екібастұз қалалық асық ату жарысында да жеңімпаз атанып, қазан айында Астана қаласында «Qazaqmetal kasipodagy» тау-кен металлургия салалық кәсіподағы өткізген «Еңбек атлеті – 2025» сайысынан «Сұрмерген ойыншы» аталымымен оралды.
– Көрші-қолаңмен де тату-тәтті тұрамыз. Жұмыстан бос кезде түрлі іс-шараны бірлесіп ұйымдастырамыз. Наурыз мейрамында өзім тұратын көпқабатты үйдің ауласына қазақы үй тігіліп, самауыр қойылып, қазан көтеріледі. Киіз үйде көршілер Наурыз мейрамында ғана емес, Рамазан айында да мәре-сәре болып жиылып, ауызашар беріседі. Жиындардан балалар да қалыс қалмай, түрлі ойын ойнайды. Оларға өнеге көрсету – ересектердің міндеті, – дейді ол.
Руслан – көпбалалы әке. Биыл Білім-инновация лицейін бітірген тұңғышы Әділ ІТ мамандығы бойынша мемлекеттік грантқа қол жеткізіп, Астанада білім алып жатыр. Отағасы көмір қазып, отбасын асырау қамымен жүргенде жары Гүлмира үйде бала тәрбиесімен айналысады. Берекелі отбасы «Шығыс» кенішінің басшылығы ұсынған тұрғын үй бағдарламасының игілігін көріп, балалары үш бөлмелі пәтерде асыр салып өсіп келеді.
Әңгіме үстінде Руслан арғы атасы, Түркістанда жерленген Мырзағұл батырдың басына барып зиярат етуге ниеттеніп жүргенін айтты. Бабасы ел мен жерді жаудан қорғаса, бергі аталары да осал емес, әрқайсысы еңбек батыры деуге тұрарлық тұлғалар. Өз атасы Бадаш Жапаров ұзақ жылдар Баянауыл өңірінде шопан болып, мал шаруашылығындағы адал еңбегімен аты шыққан. Арғы атасы Жапар да өз заманының атақты қойшысы болған.
– Белгілі жазушы Әзілхан Нұршайықов атам Жапардың шаңырағында болып, дәм татып, атам мен әжем туралы өзінің «Алыстағы ауданда» атты очеркінде жазып кеткен, – дейді ол.
Дәл қазір Руслан алай-дүлей желмен ұйытқыған шаң астында жүр, көмір тозаңынан жүзі көрінбейді. Біз Руслан сияқты жанкешті жұмысшылар қазып жеткізген көмірдің арқасында «Жылы үйде жұт жоқ» деп, ыстық шайдан ұрттап қойып, алаңсыз отырмыз.
Павлодар облысы,
Екібастұз қаласы
