Музейлік анықтамалықта тиынның қайдан табылғаны және қайда сақталғаны туралы мәлімет жоқ. Мекеменің кіші ғылыми қызметкері Толқын Жолдасовтың айтуына қарағанда, монета мыстан жасалған. Сақталу жағдайы – нашар. Пішіні – шеңбер пошымды дөңгелек. Тиынның айнала жиегі мүжілу себебінен кейбір таңбалары тозған. Тіпті кейбір бедер іздері жойылып кетуге жақын. Ең өкініштісі, тиын соғылған уақыт (жылы) шекітілген тұс сынып
түскен.
– Бірақ, – дейді көне таңбалар білгірі Толқын Маханбетұлы. – Жәдігердің аман сақталған бөлігіндегі жазу-таңбаларға қарап, тиын хижраның 727, 728, 738 жылдары Сығанақ ақша сарайында соғылғанын аңғаруға болады. Оған дәлел – тиынның ортасындағы шаршы пішінді картуш ішінде үш қатар жазба. Онда «Зарб / Сығна / қ» (Сығанақ) деп таңбаланған. Тағы бір дәлел: Орта Азия және Қазақстан нумизматикасы саласындағы ірі маман Райхан Бурнашеваның еңбектерінде Сығанақ тиындарының осындай үлгілері көп кездеседі.
«Жәдігердің тағы бір ерекшелігі, орта ғасырда айналымда болған пулдармен типтес. Ал «пул» дегеніміз – Алтын Орда дәуірінде мыстан соғылған теңге-тиындардың тарихи атауы. Мұндай тиындар XІІ ғасырдың аяғы мен XVI ғасырдың басында қолданыла бастаған. Оның негізгі себептерінің бірі, дәл осы уақытта аумақта мыс ақшалармен ғана атқарылатын ұсақ сауданың үлкен қарқында дамуы – мыстан соғылған ақшалардың негізгі төлем құралы ретінде бекуіне жағдай жасады. Сондықтан ең көп қолданылатын ақша түрінде пул атауы жалпы ақша атауына балана бастады» дейді Т.Жолдасов.
